انقلابی در پزشکی | درمان زخم‌های مزمن بدون آنتی‌بیوتیک

به‌تازگی یک گروه بین المللی از دانشمندان، درمان جدیدی را برای زخم‌های مزمن ابداع کرده‌اند که از گاز یونیزه برای فعال کردن پانسمان زخم بدون نیاز به آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کند.

این درمان شامل فعال سازی پلاسما پانسمان‌های هیدروژل (که معمولا در پانسمان زخم استفاده می‌شود) با ترکیبی منحصر به فرد از اکسیدان‌های شیمیایی مختلف است که در رفع آلودگی و کمک به بهبود زخم‌های مزمن موثر است.

محققان دانشگاه شفیلد و دانشگاه استرالیای جنوبی که این مطالعه را رهبری کردند، معتقدند این روش جدید پیشرفت قابل‌توجهی در مقابله با پاتوژن‌های مقاومت آنتی بیوتیکی است و پتانسیل تغییر درمان زخم پای دیابتی و زخم‌های داخلی را دارد.

پروفسور راب شورت که یکی از نویسندگان این مطالعه است، گفت: بیش از ۵۴۰ میلیون نفر در سراسر جهان با دیابت زندگی می‌کنند که ۳۰ درصد از آنها در طول زندگی خود دچار زخم پا می‌شوند. دیابت یک بیماری همه گیر جهانی نادیده‌گرفته شده است که قرار است در سال‌های آینده به دلیل افزایش چاقی و عدم ورزش بیشتر افزایش یابد.

تنها در انگلستان بین ۶۰۰۰۰ تا ۷۵۰۰۰ نفر در هفته برای زخم پای دیابتی تحت درمان قرار می‌گیرند. عفونت یکی از خطرات اصلی است. به‌طور فزاینده‌ای، بسیاری از عفونت‌ها به دلیل باکتری‌های مقاوم، به درمان آنتی‌بیوتیکی معمولی پاسخ نمی‌دهند که همین مسئله منجر به ۷۰۰۰ قطع عضو در سال می‌شود. به همین منظور نیاز مبرمی به نوآوری در مدیریت و درمان زخم وجود دارد.

تاثیر اقتصادی و مزایای بالینی
هزینه درمان و مدیریت زخم‌های مزمن مانند زخم پای دیابتی در حال حاضر بیش از ۱۷ میلیارد دلار در سال است.

مزایای گاز یونیزه پلاسمای سرد قبلاً در آزمایش‌های بالینی ثابت شده است و نشان می‌دهد که این پانسمان نه تنها عفونت را کنترل می‌کند، بلکه باعث تحریک التیام نیز می‌شود. این امر به دلیل ترکیب شیمیایی قوی اکسیدان‌ها یعنی اکسیژن فعال و گونه‌های نیتروژن (RONS) است که هنگام مخلوط و فعال کردن مولکول‌های اکسیژن و نیتروژن در هوای محیط تولید می‌کند.

دکتر اندره زیلی که این مطالعه را رهبری کرد و در مجله Advanced Functional Materials منتشر شد، گفت: آنتی‌بیوتیک‌ها و پانسمان‌های نقره معمولاً برای درمان زخم‌های مزمن استفاده می‌شوند، اما هر دو دارای معایبی هستند.

افزایش مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها یک مشکل جهانی است و همچنین نگرانی‌های عمده‌ای در مورد سمیت ناشی از نقره وجود دارد. در اروپا، پانسمان‌های نقره به همین دلیل در حال حذف شدن هستند.

محققان نشان داده‌اند که پانسمان‌های هیدروژل فعال کننده پلاسما با RONS، ژل را بسیار قوی‌تر می‌کنند و باکتری‌های معمولی را از بین می‌برند.

اگرچه زخم پای دیابتی تمرکز این مطالعه بود، این فناوری را می‌توان برای تمام زخم‌های مزمن و عفونت‌های داخلی به کار برد.

افزایش کارایی هیدروژل
علی‌رغم نتایج دلگرم‌کننده اخیر در استفاده از درمان هیدروژل فعال شده با پلاسما (PAHT)، محققان با مشکل بارگیری هیدروژل‌هایی با غلظت کافی RONS مورد نیاز برای استفاده بالینی مواجه شده‌اند. آنها می‌گوشند: ما با استفاده از یک روش الکتروشیمیایی جدید که فعال شدن هیدروژل را افزایش می‌دهد، بر این مانع غلبه کرده‌ایم.

محققان می‌گویند علاوه بر از بین بردن باکتری‌های رایج E. coli و P. aeruginosa که باعث عفونی شدن زخم‌ها می‌شوند، هیدروژل‌های فعال شده با پلاسما ممکن است به تحریک سیستم ایمنی بدن کمک کنند که می‌تواند به مبارزه با عفونت‌ها کمک کند.

دکتر زیلی افزود: عفونت‌های مزمن زخم‌ها یک بیماری همه‌گیر خاموش است که ممکن است به یک بحران در مراقبت‌های درمانی جهانی تبدیل شود. ضروری است که ما بتوانیم درمان‌های جایگزین برای آنتی‌بیوتیک‌ها و پانسمان‌های نقره پیدا کنیم، زیرا وقتی این درمان‌ها جواب نمی‌دهند، اغلب قطع عضو اتفاق می‌افتد. مزیت اصلی فناوری PAHT ما این است که می‌توان از آن برای درمان همه زخم‌ها استفاده کرد. این یک درمان بی‌خطر برای محیط زیست است که از اجزای طبیعی موجود در هوا و آب برای ساختن مواد فعال خود استفاده می‌کند که به اجزای غیر سمی و زیست سازگار تجزیه می‌شوند.

مواد فعال این پانسمان را می‌توان در مدت طولانی تحویل داد، درمان را بهبود بخشید و شانس بیشتری برای نفوذ به تومور داشت.

دکتر زیلی می‌گوید: پلاسما پتانسیل عظیمی در دنیای پزشکی دارد و این تازه شروع ماجراست. گام بعدی شامل آزمایش‌های بالینی بیشتر برای بهینه‌سازی فناوری الکتروشیمیایی برای درمان بیماران انسانی است.

منبع: تک‌ناک